وبلاگ شخصی (غیر کاری) بهتاش داورپناه
پیش از این چندین برنامه را برای یادگرفتن شطرنج امتحان کرده بودم. تازگی متوجه شدم که دولینگو که اکانت پلاس‌ش را هم برای آموزش زبان خریده‌ام، شطرنج را هم به لیست آموزش‌هایش اضافه کرده‌است. از دیروز شروع کردم به آزمایش کردنش. امیدوارم مثل بخش موسیقی‌اش نباشد. نتیجه را چند وقت دیگر خبر می‌دهم.
توضیح: نگارنده شغلش آموزش موسیقی‌ست و سر موضوع زیادی حساس است!
پیش از یک یادداشت نوشته بودم به اسم «بازگشت به دولینگو» و بعد یادداشت دیگری به نام «سوپر دولینگو؛ مشکل در پارس‌پریمیم». در اولی نوشته بودم که برگشته‌ام به دولینگو و اکانت «سوپر دولینگو» خریده‌ام. در دومی در مورد مشکلی که با سایتی که در ایران اکانت می‌فروخت نوشته بودم. حالا ولی راه حل را پیدا کردم.
یک سایت ایرانی دیگر به نام «لایسنس مارکت» پیدا کردم. بار اول که سفارش دادم، چند روز طول کشید که سفارش را تحویل بدهند. یعنی لینک عضویت در خانواده را برایم بفرستند. ولی وقتی فرستادند، یک ماه بدون هیچ مشکلی کار کرد. بر خلاف پارس‌پریمیم که هر بار وسط ماه قطع می‌شد و باید دست به دامن پشتیبانی می‌شدم.
ماه اول که تمام شد، دوباره یک ماه دیگر سفارش دادم، این‌بار خیلی سریعتر و یک روزه سفارش را تحویل دادند. تا الان هم دارد عالی کار می‌کند.
عصر دلگیر جمعه شما را هم کلافه کرده؟ مثل من یک «نارنجی» و «پرتقال» (گربه‌های حیاط) پیدا کنید، تخم‌مرغ آبپز هفتگی‌شان رو بدهید؛ با یک شوق و ذوقی حمله می‌کنند و می‌خورند که روحتان شاد می‌شود.
چند سالی هست که تلاش کرده‌ام کمی حسابداری یادبگیرم و سر و سامانی به کسب و کار بسیار کوچک شخصی‌ام بدهم. به همین خاطر توجه‌م به مواردی که در این یادداشت به آنها اشاره می‌کنم، از جمله مشکل خروجی صورتحساب در بلوبانک جلب شده‌است. در حال حاضر مهم‌ترین ترابانک‌ها (بانک‌ها با ماهیت مجازی) موجود بلوبانک (بانک سامان) و ویپاد (بانک پاسارگاد) هستند. ویپاد تنوع زیادی در اعطای تسهیلات خرد دارد. از نظر مبلغ هم شرایط بهتری از بلوبانک دارد. ولی در تمامی باقی موارد، از جمله خود اپلیکیشن که در عمل تنها شعبه‌ی بانک است، با فاصله‌ی بسیار زیادی از ویپاد جلوتر است. در مواردی حتی قابل مقایسه نیستند و ویپاد یادگاری از زمان سیستم عامل سیمبین گوشی‌های نوکیای سری N به نظر می‌آید.
فارغ از موضوع تسهیلات که موضوعی رقابتی بین این دو بانک است، در مورد برنامه یک موضوع هست که هنوز باعث می‌شود بانک‌های سنتی را به این بانک‌های مدرن ترجیح بدهم. دریافت صورتحساب ریز تراکنش‌ها. در این مورد وضع ویپاد خیلی خراب است. حتی گزینه‌ای برای دانلود ریز حساب ندارد. ولی بلوبانک فقط یکی دو قدم با شرایط مطلوب فاصله دارد. اگر بتواند این یکی دو قدم را هم برود، به طور قطع تبدیل می‌شود به بهترین برنامه‌ی بانکی، چه در میان بانک‌های مجازی مدرن، چه حتی بانک‌های سنتی.
اولین قدم در حل مشکل خروجی صورتحساب در بلوبانک همین مورد است. در حال حاضر این امکان در برنامه‌ی بلوبانک وجود ندارد. شما محدود هستید به ۶ گزینه که از قبل توسط برنامه پیش‌بینی شده است.
یعنی شما امکان انتخاب یک بازه‌ی زمانی دقیق را ندارید. این امکان در «موبایلت» که برنامه‌ی بانک سامان است وجود دارد.
بلوبانک این امکان را به شما می‌دهد که روی هر تراکنش یادداشت بگذارید. خیلی بانک‌های دیگر (جز ویپاد) این امکان را فراهم می‌کنند. ولی بلوبانک یک قدم جلوتر آمده و امکان استفاده از هشتگ در این یادداشت‌ها را ایجاد کرده است. با استفاده از این هشتگ‌ها نمودارها و جمع‌بندی‌هایی فراهم می‌شود. هر چند به شخصه تا به حال استفاده‌ی جدی از این نمودارها نکرده‌ام، ولی وجودشان جالب است. در مقابل خود یادداشت‌ها بسیار مفید و کاربردی هستند.
مشکل اینجاست که وقتی صورتحساب ریز تراکنش‌ها را به شکل فایل دریافت می‌کنید خبری از یادداشت‌ها نیست. این یادداشت‌ها برای حسابدار نابلد و تازه‌کاری مثل من بسیار مهم هستند. بانک‌داری مجازی بانک پاسارگاد بهترین گزینه در این مورد است، چون امکان گرفتن خروجی با یادداشت و بدون یادداشت را فراهم می‌کند.
خلاصه اینکه اگر بیش از یک سال از تراکنش مورد نظرتان در بلوبانک گذشته است، هیچ راهی برای دسترسی به این تراکنش ندارد. همین.
این نوع فایل یک استاندارد آزاد بین برنامه‌های جدول‌محور (اکسل، گوگل شیت، اپل نامبرز و …) است. به همین خاطر اگر مثل من از برنامه‌ای جز اکسل استفاده می‌کنید، این فایل‌ها حجم کار تمیزکاری فایل قبل از شروع استفاده را بیش از ۹۰ درصد کاهش می‌دهد. حجم فایل‌ها بسیار کمتر است و در یک چشم به هم زدن دانلود و باز می‌شود.
در حال حاضر دقیقاً به خاطر همین امکانات، من از حسابم در بانک پاسارگاد (خود بانک، نه ویپاد) استفاده می‌کنم. اگر این امکانات در بلوبانک هم فراهم شود، به خاطر مزیت‌های دیگری که بلوبانک دارد، قطعاً ترجیح شخصی‌ام بلوبانک خواهد بود.
تاریخ انتشار:
|
|
پیش از این یادداشتی در مورد سوپر دولینگو و پارس‌پرمیوم نوشته بودم. از زمان نوشتن یادداشت قبل، خودم ۳ بار و اطرافیانم ۲ بار از این سایت اکانت سوپر خریدند و همه‌ی خرید‌ها به این مشکل در پارس‌پرمیوم برخورد کرد. در هر ۵ مورد بعد از حدود ۲ هفته اشتراک از حالت سوپر خارج شد. تجربه‌ی تلاش برای ارتباط با پشتیبانی نشان داد که از بین کانال‌هایی که برای پشتیبانی معرفی کرده‌اند، فقط «پشتیبانی چت آنلاین» به درخواست‌ها فوری جواب می‌دهند.
برای ۴ مورد قبل مشکل در کمتر از ۲۴ ساعت حل شد و لینک جدید ارسال شد. مورد پنجم را همین حالا که این یادداشت را می‌نویسم در حال پیگیری‌اش با پشتیبانی هستم. نمی‌دانم چطور هر بار این مشکل تکرار می‌شود. احتمالا باید از حجم درخواست‌های پشتیبانی متوجه وجود مشکل شده باشند، چرا راهی برای حلش پیدا نمی‌کنند؟
بعد از حل این مشکل از پشتیبانی خواهم پرسید که آیا برنامه‌ای برای جلوگیری از تکرار این مشکل دارند یا نه. اگر نداشتند باید یک سایت جایگزین پیدا کنم.
بعد از چند روز سر و کله زدن با پشتیبانی پارس‌پرمیوم به نتیجه‌ای نرسیدیم. درخواست برگشت وجه سفارش ثبت کردم و از سایت دیگری به نام «لایسنس مارکت» اکانت سفارش دادم. ببینم این یکی چطور پیش می‌رود.
خلاصه اینکه یک ناخن‌گیر بهتر خریده‌ام و خواستم به شما هم پیشنهادش کنم.
مشکلات کوچکی در زندگی هست که راه‌حل‌های کوچکی هم دارند. ولی به خاطر همین کوچک بودن، هیچ‌وقت به آنها نمی‌پردازیم. مشکلات اصلی امان نمی‌دهند. پس فقط تحملشان می‌کنیم. اینکه گاهی یکی از این مشکلات را حل کنیم، کیفیت زندگی‌مان را به اندازه‌ی خیلی کمی افزایش می‌دهد. ولی همین که حس می‌کنیم هوشمندانه در حال حرکت رو به بهبود هستیم حس خوبی دارد و باعث می‌شود با انرژی بیشتری درگیر مشکلات اصلی شویم.
مشکل کوچکی که این بار در موردش حرف می‌زنم این است که وقتی ناخن‌هایمان را کوتاه می‌کنیم، از ناخن‌گیر بیرون می‌پرند و در فضای اتاق پرواز می‌کنند! حالا باید بگردیم و پیدایشان کنیم. وگرنه همیشه می‌دانیم که یک تکه ناخن گم شده در اتاق رها شده.
راه حل این مشکل هم مثل خود مشکل کوچک است و با یک خرید کوچک حل می‌شود. یک ناخن‌گیر پیدا کردم که یک پوشش پلاستیکی دورش دارد که جلوی پرواز ناخن‌ها را می‌گیرد. طراحی‌اش هم شکیل است و حس بدی به آن ندارم. پیشنهاد می‌کنم شما هم امتحانش کنید.
پیش از این نظرم را در مورد فهرست کوتاه دستاوردهای بشر نوشته بودم. یکی از موارد پنجگانه‌ای که در موردش نوشته بودم، نوشتار بود. ساده‌ترین نوع نوشتار، نوشتن کلام است. همین چیزی که حالا در حال خواندنش هستید.
از وقتی که بچه بودم روزی هزار بار در مورد اهمیت مطالعه شنیده بودم. پیش‌تر یادداشت کوتاهی هم در مورد خطر دشمنی با کتاب نوشته بودم. اهمیت مطالعه موضوعی‌ست که تا تجربه‌اش نکنید، باورش نمی‌کنید. به نظر می‌آید موضوع برای اینکه واقعی باشد زیادی خوب است. ولی وقتی یک روز دیدید که دریافت اطلاعات همه چیز زندگی‌تان را عوض کرده است، به موضوع ایمان می‌آورید. تا آن روز من هر چه بگویم آب در هاون کوبیدن است. همانطور که برای من گفتنهای بقیه بی‌فایده بود.
متاسفانه حجم کتاب‌های موجود در زبان فارسی به نسبت زبان انگلیسی کم است. مواردی هم که ترجمه شده‌اند، جز کارهای چند مترجم شاخص، حق مطلب را ادا نمی‌کنند و گاهی حتی باعث بیراهه رفتن می‌شوند. نظر شخصی من این است که شرایط در حال حاضر اینطور است و تنها راه چاره مطالعه به زبان انگلیسی یا زبان دیگری‌ست. بدیهی‌ست که امیدوارم روزی این شرایط عوض شود و بتوانیم منابع را به زبان شیرین فارسی بخوانیم. ولی تا آن روز، چاره‌ی دیگری نداریم.
امروز می‌خواهم در مورد یکی از بهترین راه‌هایی که برای بهبود وضعیت دانشم از زبان انگلیسی (و زبان‌های دیگر) پیدا کرده‌ام حرف بزنم. بعید نیست که اسم برنامه‌ی دوُلینگو (وبسایت Duolingo) را شنیده باشید. خلاصه این که یک برنامه‌ی تلفن‌های همراه آیفون و اندروید است که با ساختاری شبیه بازی، زبان آموزش می‌دهد1.
آخرین باری که به این برنامه سر زده بودم، زبان‌های مختلف را به واسطه‌ی زبان انگلیسی درس می‌داد. اگر می‌خواستید خود زبان انگلیسی را یاد بگیرید باید از زبان دیگری به عنوان واسطه استفاده می‌کردید. متاسفانه آن موقع و البته هنوز هم، دولینگو زبان فارسی را پشتیبانی نمی‌کند. زبان‌های دیگرش را هم که حتی کمتر از انگلیسی می‌دانم. پس راهی برای یاد گرفتن انگلیسی نداشتم.
این بار که سراغ برنامه رفتم، متوجه شدم که آموزش بی واسطه‌ی زبان انگلیسی را اضافه کرده است و این برای امثال من خبر خوبی بود.
این برنامه در حالت عادی رایگان است و دسترسی به همه‌ی زبان‌ها و درسهایش در حالت رایگان فراهم است. ولی کاربر رایگان مرتب و بعد از هر درس با تبلیغات بمباران می‌شود. فارغ از وقتی که تلف می‌شود، انگیزه‌ی ادامه‌ی کار را هم از من می‌گیرد.
به همین خاطر تصمیم گرفتم دنبال راهی بگردم برای اینکه نسخه‌ی پرداختی برنامه که نامش «سوپر دولینگو» است را به دست بیاورم. بهترین گزینه‌ای که پیدا کردم سایتی به نام «پارس‌پریمیم» (لینک سایت) بود. هم قیمتش خوب بود و هم به سرعت نسخه‌ی پرداختنی را روی حساب کاربری‌ام فعال کرد.
به این شکل که به آدرس ایمیل من یک دعوتنامه ارسال کرد که با کلیک کردن روی آن، در سایت خود دولینگو به فهرستی اضافه می‌شوید و تمام. یعنی سایت حتی نام کاربری و پسورد شما را هم نمی‌گیرد.
به روز رسانی: دولینگو پلاس؛ مشکل در پارس‌پرمیوم
فقط این را بگویم که حذف تبلیغات و همینطور محدودیت ۵ اشتباه در روز، خیلی تجربه‌ی شما از این برنامه را تغییر می‌دهد. هزینه‌ی ماهانه سرویس پرداختنی هم در مقایسه با چیزی مثل شهریه‌ی حتی یک جلسه کلاس زبان2، اصلاً به چشم نمی‌آید. پیشنهاد می‌کنم یک ماه امتحانش کنید.
1 البته بخشی از این آموزش‌ها در وبسایت برنامه هم قابل دسترسی است. ↩
2 منظورم تنها مقایسه‌ی هزینه‌است. وگرنه فکر می‌کنم بیشتر آدم‌ها با کلاس حضوری بهتر یاد می‌گیرند. ↩
چند سالی هست که به گفته‌ی فروشندگان و دامپزشکان و صاحبان حیوانات خانگی، بازار پر شده‌است از غذای تقلبی گربه. با مارک‌های گران‌قیمتی شبیه «رویال کنین» شروع شد و حالا گویا به غذاهای ارزانتر مثل «رفلکس» ترکیه‌ای هم رسیده است.
از طرفی به گفته‌ی همان افراد، غذاهای تولید داخل هم به شدت بی‌کیفیت هستند و سلامت حیوانات بی‌زبان را به خطر می‌اندازند. اولین موردی که در اینطور مواقع به آن اشاره می‌شود، ایجاد مشکل کلیوی و در نتیجه مرگ گربه است.
اولین سوال مربوط به متقلبان است. موجودی بی‌گناه‌تر از گربه پیدا نکردند که جانش را برای افزایش مال به خطر بیندازند؟ شاید هم موضوع این است که به خاطر خلا قانونی در مورد حیوانات خانگی و سرنوشتشان، بی‌خطرترین نوع تقلب باشد.
دومین سوال مربوط به مسئولان اقتصادی کشور است. چرا نظارتی به تولیدات داخلی نیست؟ بدیهی‌ست که کسی که حیوان خانگی دارد، در حد توان مالی‌اش بهترین غذای ممکن را تهیه می‌کند. چرا کسی نگران حجم ارزی که از کشور خارج می‌شود نیست؟ لازم نیست دفتر و دستک جدا راه بیوفتد، همان سازمان‌هایی که به تولیدات خوراکی انسان‌ها نظارت می‌کنند، می‌توانند به این تولیدات هم نظارت کنند تا مشکلات موجود رفع شود.
ممکن است بگویید که همان بهتر که حواس مسئولان نیست. وگرنه روی غذای گربه هم مالیات ورود به کشور (گمرک) وضع می‌کنند و سخت می‌گیرند و شرایط را از چیزی که هست بدتر می‌کنند. از طرف دیگر تولیدکنندگان داخلی می‌شوند مثل ایران‌خودرو و کنترل کیفیت به خاطر ممنوعیت ورود محصولات خارجی بیشتر فراموش می‌شود. فکر می‌کنم با توجه به اینکه شرکت‌های تولید کننده مواد غذایی انسان موجود در کشورمان وضعشان اصلاً به بدی ایران‌خودرو نیست، آنها می‌توانند وارد شوند و غذای با کیفیت تولید کنند. در مورد گمرک هم اینکه هر چه قیمت بالاتر برود متاسفانه انگیزه‌ی متقلبان هم بیشتر می‌شود.
چشمم آب نمی‌خورد که سازوکاری مثل چیزی که خارج از ایران وجود دارد به این زودی‌ها قابل اجرا باشد. ولی کاش بشود فکری کرد.
چرا کلمه‌ی «دریل» را در فارسی اینطوری تلفظ می‌کنیم؟ تا جایی که می‌دانم در انگلیسی به این ابزار «Drill» می‌گویند. یعنی «ی» را شبیه «گوریل» تلفظ می‌کنند. ولی ما با «یِ کشیده» تلفظش می‌کنیم؛ چیزی مثل Dereyl. شبیه «ی» در کلمه‌ی «میمون».
تصور کنید روز اول کسی به قصد خواندن با «i» (مثل گوریل) اسم این ابزار را با حروف فارسی نوشته بوده، بعد به اشتباه با «y» (مثل میمون) خوانده شده و همینطوری مانده و عادت کرده‌ایم. دلم نمی‌خواهد فکر کنم این قصه حقیقت ماجراست. امیدوارم راستش این باشد که در یک زبان دیگر اینطوری تلفظ می‌شده و ما هم از آنها یادگرفته‌ایم. در جهت این امید، یک جستجو در زبان فرانسه و آلمانی کردم و به جایی نرسیدم. لطفاً اگر شما می‌دانید چطور اینطوری شده، به من هم بگویید.
بهتاش داورپناه | غرب تهران | شهریور ۱۴۰۳
این روزها وقتی از هوش مصنوعی حرف می‌زنیم، معمولاً منظورمان «مدل زبانی بزرگ» یا «Large Language Model» است. مفهومی در مورد این گونه از هوش مصنوعی وجود دارد به نام «hallucination». سر ترجمه‌ی درست این اصطلاح بحث هست، ولی اگر بخواهم ساده بگویم، یعنی وقتی این هوش مصنوعی دچار توهم می‌شود و اطلاعات غیرواقعی تولید می‌کند.
نمونه‌ای که من به آن برخورد کردم این است:
چت جی‌پی‌تی در توهمش فکر می‌کند من یکی از موسسان تپسی هستم. راستش بدم نمی‌آمد باشم. ولی خوب، نیستم!
بهتاش داورپناه | شهریور ۱۴۰۳ | غرب تهران